بررسی تأثیر ویژگی های مصالح سنگی تثبیت نشده بر خصوصیات عملکردی لایه اساس

مصالح سنگی تثبیت نشده که به صورت گسترده در لایه اساس و زیراساس روسازی های انعطاف پذیر مورد استفاده قرار می گیرند، نقش سازه ای مهمی در عملکرد کلی ساختار روسازی ایفا می کنند. بنابراین تعیین خصوصیات فیزیکی و مکانیکی مصالح سنگی تثبیت نشده و میزان اثر آن ها بر روی لایه اساس از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از مهم ترین این خصوصیات می توان به پارامتر مقاومتی نظیر cbr و ضریب نفوذپذیری اشاره نمود. در این پژوهش به منظور تعیین مقدار cbr از آزمایش cbr در دو حالت درصد رطوبت بهینه و اشباع و همچنین به منظور تعیین ضریب نفوذپذیری از آزمایش نفوذپذیری با بار ثابت استفاده شده است. بر این اساس، اثر عوامل مختلف از جمله مقدار ریزدانه، دامنه خمیری و گردگوشگی مصالح بر روی cbr و ضریب نفوذپذیری بررسی شده است. آزمایش cbr و نفوذپذیری برای مصالح با درصد ریزدانه و دامنه خمیری مختلف و همچنین شن و ماسه با گردگوشگی متفاوت انجام شده و نتایج بدست آمده نشانگر آن است که با افزایش دامنه خمیری مصالح ریزدانه، مقدار cbr و ضریب نفوذپذیری مصالح سنگیکاهش می یابد. همچنین با افزایش میزان گردگوشگی شن و ماسه به مقدار 25%، 50%، 75% و 100%مقدار cbr هم در درصد رطوبت بهینه و هم در حالت اشباع کاهش می یابد و ضریب نفوذپذیری مصالح سنگی افزایش می یابد. با افزایش در میزان ریزدانه تغییراتی در مقادیر cbr و ضریب نفوذپذیری به وجود می آید. به این ترتیب که، با افزایش میزان ریزدانه از 0 تا 3 درصد، مقدار cbr رو به افزایش و ضریب نفوذپذیری سیر نزولی را طی می کند. در محدوده تقریبی 3 الی 7 درصد cbr به بیش ترین مقدار خود رسیده و ضریب نفوذپذیری به کمترین مقدار خود می رسد. با افزایش میزان ریزدانه از 7 درصد، مقدار cbr به آرامی کاهش یافته و ضریب نفوذپذیری سیر صعودی با شیب ملایم تری را در پیش خواهد گرفت. بنابراین می توان گفت که میزان ریزدانه در محدوده 3 الی 7 درصد، محدوده ی مناسبی برای مقدار بهینه cbr و ضریب نفوذپذیری می باشد.